Peculiarities of the soft power policy in Europe

The aim of this paper is to describe peculiarities of the soft power as a political phenomenon and to provide an overview of its application by European countries. The specific focus of this paper concerns the role of culture as a powerful means of the country’s image promotion throughout the world. Moreover the paper reviews the activities of the European cultural institutions as an crucial element of the soft power policy.

After regaining independence, different legal systems remaining after the partitioners were in force in the lands of the forming Polish state. Reconstruction of statehood began with a disastrous state of education. The issue of education and the fight against widespread illiteracy was a very important issue both for society and the emerging authorities during the partitions. After regaining independence, the first task of educational authorities was to unify the school system, i.e. to define its organization, tasks, ideological foundations and programs. This process began in 1914, and the implementation of a general obligation to learn began intensively from 1917. However, due to the multitude of problems of the reviving state, including primarily financial, but also due to the lack of staff, buildings or school equipment, they resulted in the fact that general obligation to educate was not fulfilled. This meant that despite the efforts of authorities, the fundamental problem of illiteracy in the Polish society in indicated period was not eliminated.

Barbarian from the East. From the stereotype to the mythologization of the Russians

The text presents the transformations of the image of Russia and Russians in Polish culture throughout history (from the eighteenth century to the present day). The aim of the article is to show ways to create stereotypes and national myths in order to achieve political goals. The political context of the changes taking place in the relations of Poles and Russians and its influence on shaping the image of the eastern neighbor is shown. The subject of creating stereotypes and national autostereotypes and the mythologization of one’s own history was already discussed at the moment of current events of significant importance. The text shows the relationship between politics, identity and international relations in the context of the history and aspirations of independence of the Polish nation.

The purpose of this study was to investigate intercultural sensitivity among nursing students in Turkey. This study is a cross-sectional study. It was conducted with nursing students at a university in Ankara. The sample comprised 152 nursing students at the university. This study was carried out between May 2013 and June 2013. Data were collected using an Interview Questionnaire and Intercultural Sensitivity Scale. The data were analysed using frequency, independent t-test and one-way ANOVA. The study found out that the nursing students had higher scores of cultural sensitivity (88.92 ± 12.20). It was found that senior year students, the students who speak a foreign language and the students who had chosen the school willingly had higher scores of cultural sensibility (p < 0.05). The study found that the nursing students had higher scores of cultural sensivility. To increase intercultural sensitivity of nursing students it is recommended that the maintenance strategies and the concept of intercultural sensitivity should be integrated in the curriculum of nursing education and postgraduate training programs.

The main goal of the article is to show the possible ways of thinking about the relation between multiculturalism and liberal democracy. Author of the article tries to present some troubles with reconciliation of such political culture and elements of multicultural ideology which supports rights of member of foreign (nonwestern) communities to manifest their cultural convictions freely. In his opinion that would be a little bit naïve to think that all elements of political culture connected with liberal democracy can be accepted by members of the communities in questions. That is why he articulates the thesis that some conflicts between them and people faithful to the ideas of liberal democracy are inevitable and that it cannot be found possible solution of these conflicts which can be gladly accepted by all sides. Someone will have to give up some parts of cultural heritage of a given community if we are supposed to live in peace together. Although the author of the article believes that this resignation should not be limited to only one side of the potential conflict he argues that a political culture of liberal democracy is so precious that its defenders should not abandon it for the sake of ideas of multicultural society even if this brings about some pain on the side of their interlocutors.

Polish-Czechoslovakian cultural and scholarly relations between 1945 and 1956

Polish-Czechoslovak relations after World War II were marked by territorial and national disputes. Notwithstanding several contentious issues, the cooperation in the field of education, research and education was initiated as early as in 1945. The paper seeks to analyse official contacts of the scholarly and cultural milieus of Poland and Czechoslovakia between 1945 and 1956.

Artykuł poświęcony jest zabytkom historycznym kultury prawosławnej rejonu Kobryńskiego w obwodzie brzeskim na Białorusi – państwie wielowiekowej i bogatej kultury, w którym istnieją specyficzne tradycje budownictwa sakralnego. W tekście ukazane zostały osobliwości drewnianej architektury sakralnej w mieście Kobryń i na terenach rejonu Kobryńskiego. Szczegółowo została opisana drewniana cerkiew Świętych Piotra i Pawła. Tekst zawiera również wskazanie roli i miejsca murowanych cerkwi w przestrzeni kulturowej miasta Kobryń i rejonu Kobryńskiego. Autor artykułu wnioskuje, że na początku XXI wieku drewniane i murowane cerkwie miasta Kobryń i rejonu Kobryńskiego stały się symbolem i dumą kultury białoruskiej. Współcześnie – w warunkach współistnienia państwa białoruskiego i Cerkwi Prawosławnej, a także rozwoju agro- i ekoturystyki – drewniane i murowane cerkwie stają się nieodłączną częścią przestrzeni kulturowej i wyznacznikiem samoidentyfikacji ludności białoruskiej.

W opracowaniu podjęto próbę rozpoznania – czym w swej istocie był fenomen kulturowy „Młodokaszubi” i jakie wywarł on konsekwencje dla kształtowania kaszubskiej idei regionalizmu oraz w jaki sposób może wzbogacać myślenie o edukacji regionalnej w ogóle. Autorka formułuje tezę, zgodnie z którą myśl młodokaszubska stanowi punkt węzłowy etnicznej biografii Kaszubów – jest bowiem wyrazem kulturowego rozwoju idei regionalizmu kaszubskiego. Potwierdza zarazem Herderowską tezę, że każde jestestwo posiada własny świat, i to wewnątrz tego świata wytworzony powinien być typowy dla niego wzorzec. Regionalizm i edukacja regionalna są nierozerwalnie związane z pedagogicznością i politycznością kulturowego bycia człowieka w świecie.

Prezentowany tekst jest próbą zwrócenia uwagi na potrzeby oswojenia dokonujących się zmian w przestrzeni globalnej. Zagrożenia i konsekwencje współcześnie dokonujących się przemian w wieloaspektowym zakresie implikują potrzebę podejmowania zintegrowanych działań edukacyjnych. W tekście uwagę skupiam na działaniach szkoły/nauczyciela w sytuacji nieładu światowego. Istotną kwestią pozostaje świadomość nauczycieli oraz ich aktywność wychowawczo-edukacyjna zorientowana na kreowanie świadomości młodych ludzi wobec permanentnych zmian oraz zjawiska wielokulturowości. Jak wskazują minione epoki, istotnym instrumentem regulującym pozytywne współistnienie, relacje społeczne, wspólne funkcjonowanie pozostaje kultura i sztuka, będąca nie tylko odzwierciedleniem rzeczywistości, ale ważnym społecznym komunikatem, materiałem edukacyjnym, a nade wszystko spoiwem społeczności, szczególnie wielokulturowych. Uwzględniając wartość kultury/sztuki, nie tylko jej artyzm, estetykę, ale jej utylitaryzm, celowym zamysłem pozostaje włączenie jej do działań edukacyjnych.

W artykule zaprezentowano perspektywę Ukraińców mieszkających w Republice Czeskiej dotyczącą wybranych aspektów życia. Celem podjętych badań było ustalenie, jak Ukraińcy postrzegają życie w Republice Czeskiej, czeską kulturę i edukację, oraz co dostrzegają jako różnice i podobieństwa w obu kulturach i sposobach edukacji. Zwrócono uwagę, że badanie dotyczy subiektywnych doświadczeń, postaw i opinii indywidualnych respondentów. Dlatego, nie reprezentuje ono całej ukraińskiej mniejszości narodowej żyjącej w Republice Czeskiej. Grupa badana składała się z dwóch grup respondentów o następującym składzie: pierwsza zawierała 8 respondentów Ukraińców na stałe mieszkających w Czechach ponad 10 lat, w drugiej grupie – wywiad przeprowadzono wśród 7 ukraińskich studentów, uczących się w Czechach, oraz wśród ich rodziców. W badaniu zastosowano podejście jakościowe, a dokładnie metodę półustrukturyzowanego wywiadu z respondentami. Analizę uzyskanych danych przeprowadzono za pomocą otwartego, a potem osiowego i selektywnego kodowania.

The summary may not be so original, but I take the liberty of quoting Jan Czaja’s words which in my book are really accurate: „Summing up considerations on the topic of sources for Polish culture, it may be said that they connect - like opportunities for its development - with its opening to the world, what means opening both on global and mass culture (equating generally with commercial American products) and more and more advanced European integration, thus both process are not coherent. As a one, this process is extraordinarily complicated and conflictual. It is worth to remember that flowing with figments from another culture would be really dangerous, if it have met thoughtless and dull society which can afford on creative internalization but only mindless imitation. As Polish history shows, society was forced to life in the face of many dangers, its culture developed the best in periods of such dangers, mostly in places of their bigger closeness (for example on Eastern marches). Moreover, there is no agreement among theorists if dangers dominate or civilizational chances resulted from this opening. And at the end the nontrivial matter: opening for this stream from world (from West) is a result of our sovereign decision what makes the situation diametrical different in comparison to that one from the period of socialism when the stream of dominant culture (from Soviet Union) was a result of horrible war, Jałta’s matter and also political and ideological enslavement”.

The study aimed at discovering whether gender, age, and different cultural background may be associated with procrastination. Therefore, procrastination tendencies by students of Polish nationality residing in Poland with Polish students living in Austria were compared. All participants completed the Pure Procrastination Scale that measured the degree of self-reported procrastination. Results revealed higher procrastination scores by emerging adults living in Poland than Austria. Males from the Polish diaspora reported more procrastination behaviors than females. In contrast, procrastination was higher among Polish female than male citizens. Delaying tasks were higher in older than younger respondents within the Polish sample; for students in the Polish diaspora, procrastination decreased with age.

Cultural image of hospitality in Russian phraseology

In language we find traces of prehistory, folk wisdom, which was passed down from generation to generation in oral form. To better understand the legacy of a given nation, one should delve into its phraseology. In Russian we will find a lot of phraseological relationships and sayings, which prove the evolution of language and culture. Of these, an interesting group are those dedicated to culinary traditions. This group of phraseology perfectly illustrates the lives of simple people. They describe the way of eating meals and the home hierarchy.

The image of peasant culture in the political thought of selected people’s parties of the Second Polish Republic

Culture formed a significant element of political thought of every major political movement, both during the final years of partition of Poland, and after it regained its independence. The scope of interest of people’s parties covered almost everything that had a rural context, relating to the many millions of peasants. The present article analyzes the program assumptions of the Polish People’s Party “Piast” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Piast”], Polish People’s Party “Wyzwolenie” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Wyzwolenie”], Peasant’s Party [Pol. Stronnictwo Chłopskie] and the People’s Party [Pol. Stronnictwo Ludowe] relating to the aforesaid category of political sciences. These parties played a significant role in the history of people’s movement, influencing the shape of the recreated Polish state during the interwar bi-decade. The political thought of people’s parties aimed at bestowing the peasant’s culture with both autonomous, and nationwide value. These ideological assumptions were included in the political programs of people’s parties.

Kultura dżihadyzmu to nowa kategoria, która wymaga konceptualizacji. Z uwagi na szeroki zakres definicyjny w najbliższym czasie zapewne pozostanie ona polem sporu badaczy. Jedynym całościowym opracowaniem bezpośrednio dotyczącym kultury dżihadyzmu jest monografia Jihadi Culture, pod redakcją Thomasa Hegghammera (Heggehamer, 2017). Wcześniejsze opracowania odnoszą się przede wszystkim do poszczególnych fragmentów tego fenomenu, tj. poezja, ikonografia, muzyka, filmografia czy nagrania video. Niniejszy artykuł ma postać studium przypadku. Kultura dżihadyzmu została w nim ukazana przez pryzmat struktury Państwa Islamskiego, w oparciu o wybrane przykłady. W związku z tym, że na kulturę dżihadyzmu składa się wiele elementów, niniejsze opracowanie nie aspiruje do miana wyczerpującego. Ukazuje kulturę dżihadyzmu IS jedynie poprzez niewielki fragment działalności tej struktury, co może stanowić początek badań nad tym aspektem funkcjonowania struktur dżihadystycznych, również tych o niesalafickiej orientacji.

Neo-Ottomanism Policy in Bosnia and Herzegovina and Its Impact on Ethnic Relations in the Country

Turkish foreign policy for many years has been based on the concept of strategic depth formulated by Ahmet Davutoğlu. Nowadays, the concept remains a base of Turkish softpower diplomacy addressed to many countries, including Bosnia and Herzegovina. The main sources of the foreign policy are the traditional historical experiences of the Ottoman empire and islamic culture. This article analyzes the Turkish softpower diplomacy in Bosnia and Herzegovina. Nowadays, Turkey is focusing on the Ottoman past, as well as on the events of the 1990s: the civil war and genocide. By This way Ankara is gaining just Bosnian-muslim community support. The main question is why Turkey is leading the foreign policy in such a way? And what impact does this have on Bosnian contemporary ethnic relations?

The article considers the history and development of the inauguration ceremonies of US presidents. Their role in legitimizing power and their influence on creating the image of the state is evaluated. The very specificity of the inauguration as a social phenomenon makes this ceremonial action a kind of illustration of the cultural condition, mores and tastes of society, national characteristics, becoming a symbolic characteristic of hierarchical differences. Its norms reflect not only ideology, but also the social psychology of society, without an adequate interpretation of which it is impossible to correctly understand the behavior of statesmen in specific situations related to their social status. State civil and military ceremonies, being, as a rule, striking events in the life of the state, have symbolic meaning. They establish a balance between their immediate participants and the highest environment, testify to the stability/instability within the ruling elite. Modern ceremonials of the inauguration of world presidents are politics, prestige, and the image of the government in power.

Artykuł ma charakter teoretyczny i jest refleksją nad kulturowym kontekstem szkoły z uwzględnieniem koncepcji Jerome’a S. Brunera. Dotychczasowe badania nad polską szkołą i wielokulturowością jej uczniów wskazują na różne jej modele i potrzebę realizacji edukacji dialogowej. Skłania to do określenia, w jaki sposób przebiega uczenie się w wielokulturowej szkole z obowiązującym w niej dyskursem. Analiza teoretyczna podjętych w artykule problemów dotyczy roli współczesnej szkoły i jej spotkań ze światem kulturowo różnym, miejsca międzykulturowego dialogu i dialogowego uczenia się. W odwołaniu do koncepcji Jerome’a S. Brunera, w artykule podjęto próbę określenia znaczenia różnych habitusów uczestników szkolnej edukacji i ich wpływu na rozwój i kulturę samej szkoły. Podjętym zagadnieniem teoretycznym jest także reprodukcja kultury „większości” w procesie edukacji szkolnej i konstruowanie przez uczniów wiedzy o świecie, nadawaniu mu znaczeń w warunkach kulturowej różnorodności. Idea edukacji dialogowej z koncepcją J.S. Brunera i jej teoretyczne konteksty zostały zestawione z przykładami praktyki edukacyjnej i realiami szkolnej rzeczywistości.

The author assumes that the problem of migration is inscribed in the development of man and cultures. Treating inherited culture as an inalienable value, the basis for awareness and creation of the paradigm of the coexistence of cultures. Author points to the currently dominant principles of global politics. Points out that people belonging to the same global civilization should actively participate in the process of creating a global paradigm of the coexistence of cultures by planning and undertaking educational activities supporting the adaptation processes, shaping awareness of borderland functioning and related intercultural competences. The final effect in the proposed model is a balanced identity system that the Author perceives and analyzes in three areas (inherited, individually shaped and socially realized), in three time periods (past, present, anticipated future) and many dimensions of individual identity (biological, psychological, economic, cultural, intellectual, existential, etc.) and also many dimensions of socio-cultural identity (family, parish, local, regional, religious, ethnic, national, state, continental, global).

What were the social elites of the early Middle Ages? An attempt to define the secular Polish nobility in the first half of the 12th century

The article explores how the comes Piotr Włostowic fits into a set of criteria (such as distinguished descent; a considerable material wealth; participation in royal/ducal power; a disposition over Church offices and/or a special dedication to Church matters) defining high medieval Polish nobility.