Uznaje się, że polityka jest częścią życia społecznego, dlatego jest również częścią kultury. W drugiej połowie XX w. kultura polityczna stała się obiektem analiz politologów w świecie oraz w Polsce. W związku z tym zaczęto postrzegać kulturę polityczną, jako komponent kultury w dosłownym znaczeniu przez pryzmat ogółu materialnych i niematerialnych wytworów życia społecznego. Stało się to asumptem do rozszerzenia się definicji kultury politycznej o takie składniki, jak instytucje polityczne oraz system socjalizacji oraz edukacji politycznej. Celem tego było wzmocnienie demokratycznego systemu politycznego poprzez przesunięcie z elementów indywidualnych na ogólnospołeczne.