Jednym z największych wyzwań rosyjskiej polityki wewnętrznej jest problem zapewnienia wewnętrznej stabilności i integralności terytorialnej. Rosja jest państwem wieloetnicznym i wielokonfesyjnym, które obejmuje swoim zasięgiem wiele różnorodnych grup etniczno-narodowościowych. Zróżnicowanie wewnętrzne Rosji jest efektem długoletniej ekspansji terytorialnej. Od czasu, kiedy wojska moskiewskie w XVI w. zajęły Kazań do państwa moskiewskiego włączone zostały duże grupy wyznawców islamu. We współczesnej Rosji islam zajmuje znaczącą pozycję, będąc religią dużych grup etniczno-narodowościowych, a w tym Tatarów i Baszkirów. Odrodzenie tradycji islamskich i rosnąca liczba wyznawców islamu powoduje, że władze rosyjskie stoją przed problemem ułożenia stosunków wewnętrznych. Celem artykułu jest ukazanie historycznych wzorów polityki państwa rosyjskiego wobec rosyjskich muzułmanów. Autor artykułu skoncentrował się na analizie problematyki stosunku partii bolszewickiej wobec wyznawców islamu po wybuchu rewolucji październikowej.

The article discusses Russian information warfare focusing mainly on propaganda issues, which were used during the conflict in Ukraine, and tries to find an answer to the question of to what extent these undertakings are dangerous to Euro-Atlantic security. It provides a political background of the conflict in order to better understand why Russia is using particular information warfare tools. The article analyzes manipulation techniques and the use of specific elements of Russian identity such as the attitude to history and the role of the Orthodox Church. Finally, it discusses a possible influence these actions may have on security and stability of the EU and NATO and their particular member states.

Leadership in the Eurasian Economic Union

Paper Leadership in the Eurasian Economic Union is an attempt to analyse and discuss the subject of leadership in a given organization. The author, initially, thinks about the definition of leadership, then characterizes organization. Subsequently, there is an analysis of who may have a real impact on the shape and policy of EAEU – the structure of the union, presidents of member countries, prime ministers or also the so-called gray eminences such as Professor Dugin.

Coraz więcej studentów z Europy Wschodniej studiuje w polskich uczelniach. Polska jest dla nich krajem bliskim kulturowo, w którym mogą zdobyć dyplomy uznawane w Europie przy niskich kosztach utrzymania. Wymiar tożsamościowy jest niezwykle ważny, wręcz kluczowy, warunkuje bowiem pojawienie się postaw otwartości lub zamknięcia się na kulturę przyjmującą i replikację tejże postawy wobec języka kraju gospodarza, aktywności na rynku pracy i gotowości wchodzenia w grupy wtórne w społeczeństwie przyjmującym. Przeprowadzone badania wykazały, ze studenci z Białorusi, Ukrainy i Rosji chcą integrować się z polskim społeczeństwem, pozostają jednak bierni i rzadko włączają się życie społeczne uczelni i środowiska lokalnego, nie promują też swojej kultury ojczystej. Społeczeństwo polskie nie jest bowiem otwarte na Innego. W grupie badanej zaobserwowano częste wskazania na uczucie przygnębienia, jakie towarzyszy studentom podczas pobytu w Polsce – jest to spowodowane niewydolnością systemu administracji państwowej, która odpowiada za legalizację pobytu cudzoziemców w Polsce. Postuluje się potrzebę stworzenia stanowisk uczelnianych i wydziałowych koordynatorów do spraw studentów cudzoziemskich, którzy pomagaliby w adaptacji i funkcjonowaniu tych studentów w uczelni i środowisku lokalnym. Za zasadne uznaje się wprowadzenie wolontariackiej instytucji studenta opiekuna, który pomagałby nowo przyjętym studentom w pierwszych miesiącach studiów (kulturowo, językowo i społecznie).

The Ukrainian crisis of 2014 has been a popular theme of journal and media articles for obvious reasons. Its “Chinese”, or rather Sino-Russian dimension has been less so, though the Chinese reaction to the Ukrainian crisis and the implications of this reaction represent interesting political phenomenon. This article tries to fill this gap and uses the description of Russia and China policies during the crisis as a case study of Moscow and Beijing political behavior on the international scene in general. Its thesis is that the Ukrainian crisis represents a great case study of these behaviors. Moreover, this case is also a supplement to the general discussion in the field about the state of Russia-China contemporary political relations.

Feliks Koneczny’s turan civilization – theorethical assumptions and contemporary exemplification

The article explains the turan civilization. In a synthetic form, it outlines Feliks Koneczny’s conception of quincunx and turan civilization. It also describes the peculiarity of Russia – contemporary exemplification of turan civilization. It concludes with an outlook of the leader’s and the ordinary man’s status in Russian Federation.

Upadek świata dwubiegunowego może zostać uznany za nowe otwarcie w stosunkach chińsko- rosyjskich. Sytuacja międzynarodowa na początku lat 90. umożliwiła odnowienie i normalizację stosunków politycznych między tymi państwami oraz zapoczątkowanie współpracy na kilku płaszczyznach. Rozwijanie kontaktów zarówno politycznych, jak i gospodarczych okazało się być procesem długotrwałym, warunkowanym przez liczne wewnętrzne i zewnętrzne czynniki. Celem artykułu jest analiza ewoucji wzajemnych relacji, motywacji działania, źródeł współpracy oraz jej znaczenia. Biorąc pod uwagę rosnące strategiczne znaczenie regionu eurazjatyckiego, szczególnym aspektem w kontekście współpracy Federacji Rosyjskiej i Chińskiej Republiki Ludowej jest jej istota dla bezpieczeństwa międzynarodowego. Przeprowadzana analiza będzie uwzględniała zwłaszcza współpracę rozwijaną z wykorzystaniem Szanghajskiej Organizacji Współpracy.

The problem of effectiveness of reaction to external crisis expressed by participants of the international system is very much a live issue. In view of growing military conflicts in many parts of the world, the question how effective the relations between the players are in the international arena is a category worth analysing. This article concerns the Russian-Georgian crisis, whose most important manifestation was the military conflict in August 2008 and most significant result – the loss of Georgia’s territorial integrity and the strengthening of Russia’s position in the post-Soviet area. The analysis, conducted according to the presented scheme, focused on the effectiveness of external activities undertaken by the Republic of Georgia in the face of the Moscow-Tbilisi crisis.

W marcu 2014 roku Unia Europejska zdecydowała się nałożyć sankcje na Rosję w związku ze znacznym zaangażowaniem w konflikcie we wschodniej Ukrainie, przyłączeniem Krymu oraz zestrzeleniem samolotu malezyjskich linii lotniczych. Sankcje skierowane były wobec określonych osób fizycznych i prawnych i obejmowały: ograniczenia dyplomatyczne, zamrożenie aktywów i kont bankowych oraz zakazy o charakterze ekonomicznym i finansowym.
Sankcje wywarły istotny wpływ na sytuację polityczną oraz społeczno-gospodarczą w Rosji. Rosja, która znalazła się w izolacji politycznej, zmuszona została poszukiwać nowych partnerów. Osłabienie jej pozycji na Zachodzie spowodowało wzrost aktywności w Azji i na Dalekim Wschodzie. Rosja wzmacnia także współpracę z państwami Europy Środkowo-Wschodniej, osłabiając tym samym jedność unijną.
Analiza sytuacji wewnętrznej Rosji po wprowadzeniu sankcji nie daje jasnej odpowiedzi na pytanie o przyszłość wysokiego poziomu popularności Władimira Putina. Istnieje jednak szansa, że wprowadzone sankcje przyczynią się do zmiany polityki Putina wobec Ukrainy oraz w dłuższej perspektywie wpłyną na proces demokratyzacji.

W artykule przedstawione zostały Strategiczne Siły Jądrowe Federacji Rosyjskiej (SSJ FR), ich rola w rosyjskiej doktrynie obronnej oraz zasadnicze wyposażenie i uzbrojenie. Celem artykułu jest dokonanie oceny potencjału bojowego SSJ, a także próba wywiedzenia stąd przyszłych możliwości oraz roli, jaką SSJ mają do odegrania w doktrynie obronnej Federacji Rosyjskiej w zmieniających się uwarunkowaniach międzynarodowych. Autor przedstawił na tle historycznym aktualny stan i potencjał rosyjskich SSJ. W artykule opisane zostały wszystkie trzy komponenty SSJ Rosji, czyli Wojska Rakietowe Strategicznego Przeznaczenia, strategiczne atomowe okręty podwodne – nosiciele rakiet balistycznych oraz Lotnictwo Dalekiego Zasięgu wraz z ich zasadniczymi systemami uzbrojenia. Scharakteryzowane zostały zasadnicze kategorie i typy środków przenoszenia strategicznej broni nuklearnej oraz wskazana ich prawdopodobna przyszłość. W tym kontekście podjęta została próba przedstawienia przedsięwzięć podejmowanych przez rosyjskie władze, mających na celu modernizację dotychczas posiadanych oraz wdrażanie nowo opracowywanych systemów uzbrojenia strategicznego.

The significance of Russian-Chechen relations for contemporary international security

The main purpose of my work is to present the determinants and dependencies that characterize the Russian-Chechen relations for international political and economic security in the former Soviet Union and the Middle East, especially the Russian Federation.
At the beginning, I intend to trace the process of the Chechen war and consolidate the power of the current leader of the country, Ramzan Kadyrov with the help of the President Russia, Vladimir Putin. At the same time, I will present the geopolitical significance of Chechnya in the international security system. In the following, I would like to present the implications of Russian-Chechen relations for other countries of the former USSR area- Ukraine, where in all probability Chechen “volunteers” participated in the fighting in Donbas. Finally, an important element of this work will be signaling, that President Kadyrov, despite aware of the Kremlin’s dependence on many matters, especially in economic terms, is starting to pursue an increasingly independent policy, as exemplified by the growing islamization of Chechnya, the participation of Chechen the Syrian conflict, Kadyrov active participation in the persecution of the Russian opposition, and finally the defense by the Chechen policy of the Muslim population of Rohingya in Myanmar against Moscow abstemious position. I would like to present the possible consequences of the above actions for the Russian Federation. It is not a secret that President Putin, despite the declared support for Kadyrov, is increasingly disapproving of some of his actions. In addition, it will be reasonable to present the reception of Kadyrov’s activities in other post-Soviet areas.
In summary, I intend to answer the question whether major changes in the relations of both countries should be expected – and whether and how any changes will affect the architecture of international security.

The article aims at identifying key elements of Russia’s strategic culture and drivers for its change. It starts with a short theoretical overview of the strategic culture concept and different approaches within various theoretical frameworks (liberal, constructive, and post-modern). It focuses on most important determinants of Russian strategic culture, namely history, ideology, geopolitics, systemic issues, and religion. It examines the extent to which Russian policy reflects these determinants.

Barbarian from the East. From the stereotype to the mythologization of the Russians

The text presents the transformations of the image of Russia and Russians in Polish culture throughout history (from the eighteenth century to the present day). The aim of the article is to show ways to create stereotypes and national myths in order to achieve political goals. The political context of the changes taking place in the relations of Poles and Russians and its influence on shaping the image of the eastern neighbor is shown. The subject of creating stereotypes and national autostereotypes and the mythologization of one’s own history was already discussed at the moment of current events of significant importance. The text shows the relationship between politics, identity and international relations in the context of the history and aspirations of independence of the Polish nation.

Experts on information competition between Russia and Western countries are convinced that president Vladimir Putin plans a war against the West as a long-term operation. It is directed on two fronts: internal and the more effective external one. Both can be developed in every country of the World; the opponent may be a compatriot but the ally may be a foreigner. Fortunately, in the West the effectiveness of these operations is lower. Confrontation with the West the Kremlin has many advantages: parental and controlled informational space, technical implements, huge experience based on expert knowledge, likewise a longstanding practice in conducting informational operations. Those actions are strongly concentrated and there are widely used digital platforms and also, they popularise the contents in harmony with Russian Federation politics. Their aim is not only forming internal and external public opinion properly and in line with the Kremlin’s interests, because as the annexation of Crimea has demonstrated that their aim is construction of a new reality of the world. Paradoxically, in the Russian Federation’s policy, media freedom and political pluralism are considered as a weakness of the West. Many communities which have different benefits are sensitive to the Kremlin’ s propaganda.

Against the background of modern nation-building the article looks at the work of two eminent 19th century historians, the Pole Joachim Lelewel and the Russian Mikhail Pogodin. The text investigates how they tried to shape a modern Slavic Idea by means of historical and political writing.

Vymýšlení slovanské jednoty nebo politické využití romantické koncepce. Případ Mikhaila P. Pogodina a Joachima Lelewela

Jean Chappe d’Autroche, francuski naukowiec i prominentny członek Académie des Sciences, został wysłany w 1761 r. na naukową misję na Syberię, by dokonać obserwacji rzadkiego zjawiska astronomicznego, a mianowicie przejścia Wenus nad tarczą słońca. W 1768 r. opublikował on w Amsterdamie książkę zatytułowaną Voyage en Sibérie (Podróż na Syberię), w której nie tylko omówił owe zjawisko, lecz także przeanalizował różne aspekty rosyjskiej społeczno-politycznej rzeczywistości. Jego relacja, wyjątkowo krytyczna wobec współczesnej Rosji, rozwścieczyła Katarzynę Wielką do tego stopnia, że postanowiła ona napisać po francusku i opublikować w 1770 r. Antidote (Antidotum), zadziwiającą broszurę, w której usiłowała zdyskredytować dzieło Autroche’a i podważyć niekorzystny wizerunek swego imperium przedstawiony przez francuskiego pisarza.

The aim of the present study was to investigate the attitudes of teachers and school administration towards inclusion. A distinctive feature of this study is the gradual increase in the number of its members as a result of the annual increase in the number of inclusive schools that was also reflected in the qualitative composition of the sample. The study was conducted with the use of a questionnaire distributed among teachers and school administration. The article presents the results of a 3-year study, which made it possible to track changes in their attitudes towards inclusive education. Results show that in general all the participants have a positive attitude towards inclusion. However, there is a difference between the groups of teachers and administrators, as well as the groups of teachers in rural and urban schools.

The aim of the article is to point out how in contemporary Russian school history textbooks the collapse of the Soviet Union and its consequences for Russia, Europe and the whole world are shown. By combining this information with public opinion polls, aimed at analyzing Russian attitude to this controversial period in history, an attempt was made to find an answer to the question of how in the cultural memory of Russians, transmitting the experience of the older generations to the younger, this groundbreaking change in the political system operates nowadays. The conducted analysis has shown that many Russian history textbooks present a balanced, unemotional picture of the process the collapse of the Soviet Union. However, there are also such textbooks, which include emotional negative opinions about the collapse of the Soviet superpower, considering this event as one of the most tragic moments in the history of the 20th century. The article cites excerpts from history textbooks for history, juxtaposing them with public opinion surveys (regarding the evaluation of the last CPSU Secretary Mikhail Gorbachev; an opinion about the possibility of avoiding the collapse of the USSR, the factors that cause the greatest sorrow for the state union). This juxtaposition has revealed that despite the passage of time, there is lack of one, acceptable to the general public version of events that took place a quarter of a century ago. Just as Russians evaluate events focused around the collapse of the USSR and its consequences differently, so authors of textbooks offer students interpretations of groundbreaking events very diverging from each other. Therefore, the article shows that the historical education of young Russians in relation to this specific period will be the sum of the family stories, reading textbook recommended by the teacher and teacher comments. This leads to the conclusion that the collapse of the USSR is an event affecting the cultural memory of Russians, though the evaluation of this period are still evolving.

Russia is believed to be back on the world stage. President Vladimir Putin’s policy based on the idea of conservatism, an assertiveness towards the West and the desperation to become an important global player has successfully lifted Russia’s significance in the international scene. To regain the status of a superpower Russia has developed a strategy of counterweighing politically the West and particularly the United States.

Civil disobedience is the attitude which in the 20th century proved to be the only effective form of resistance to authoritarian regimes. So it was in the case of the events of August ’91 when the Soviet society objected to the activities of the State Committee on the State of Emergency. It would not have been possible without the reform programme known as perestroika initiated by the last USSR leader Mikhail Gorbachev. Thanks to perestroika and the accompanying glasnost transparency of socio­political life the previously apathetic and alienated Soviet society felt responsible for their own life and for the fate of the State. By opposing the rebels through passive resistance, the citizens proved to the leaders of their own country, to the world, and above all, to themselves that they were aware of their rights and responsibilities. The process of socio­political socialization stimulated the development of civil society in the Soviet Union.